روایت شده است که خداوند در یکی از کتب آسمانی اش فرموده است:

‏ عَبْدِی أَنَا وَ حَقِّی لَکَ مُحِبٌّ فَبِحَقِّی عَلَیْکَ کُنْ لِی مُحِبّا

بنده ی من، به حقی که تو بر گردنم داری قسم که دوستت دارم پس به حقی که من بر گردنت دارم تو را قسم می‌دهم که مرا دوست بدار.

مأخذ: إرشاد القلوب إلى الصواب، ج‏1، ص: 171